In 2006 opende Simon de Boer, in de vaart der volkeren, een webshop. Voor deze webshop ontwierp hij een aantal eenvoudige producten zoals de serie van zes T-shirts met de titel World on Tour. Omdat het project globalisering als thema had vertaalde Simon de Boer zijn label naar Be Your Own Master and Creator en kocht hij het webadres masterandcreator.com. Het T-shirt werd wereldwijd verkocht en was een redelijk succes; er waren weken dat Simon de Boer dagelijks met pakjes naar het postkantoor moest. Op de website was een fotoalbum te zien van mensen van over de hele wereld die een World on Tour-shirt droegen en zichzelf fotografeerde voor een lokaal landmark. Er werd ook een promotieclip gemaakt met de verschillende silhouetten op een song van Leonard Cohen The Great Event. Helaas is de clip verloren gegaan toen een computer de geest gaf en er geen back-up bleek te zijn.

In HTV 61 - een Amsterdamse kunstkrant - van december 2005/januari 2006 was een paginagrote World on Tour-poster opgenomen en een interview over het project. Het interview werd gedaan door Demi Osborne. De man blijkt één van Simon de Boer zijn pseudoniem-anagrammen te zijn.

Voor de zes silhouetten werkte Simon de Boer nauw samen met de Amerikaanse grafische ontwerper Will Clayton die hij in New York had leren kennen. Voor Simon de Boer is het silhouet van de Eiffeltoren in New York een moderne klassieker. 'Het is mijn Mona Lisa met het snorretje' (L.H.O.O.Q. van Marcel Duchamp). Hoe dan ook: 'Het is in ieder geval een onvervalste Readymade!'  

Boven: Poster, als bijlage van de HTV 61, december 2005/januari 2006.

Onder links: Het interview uit de HTV 61 over de ideeën achter het concept voor World on Tour. Simon de Boer gebruikt het medium' interview' zo nu en dan om achterliggende ideeën duidelijk te maken en bij een project te voegen als een extra laag met diepte. Hij schrijft dan zelf de vragen en de antwoorden. In het interview hieronder gebruikte hij een schuilnaam dat een anagram van zijn naam is. Voor het project Gaten gebruikte hij gewoon zijn eigen naam wat een nog veel gekker en ook eerlijker resultaat oplevert. Hij zegt op het idee van auto-interviews te zijn gekomen uit onvrede over oppervlakkige, populistische journalistiek die geen cultuurdiversiteit meer opneemt en uitademt, waardoor projecten vaak niet goed worden gerepresenteerd.